Την Παρασκευή 29/06, κατά τις 19.00 τελείωσε η γραπτή εξέταση στη Γενετική που είχε ξεκινήσει στις 14.00. Ξεκίνησα με τον ηλεκτρικό για Μοναστηράκι να συναντήσω την οικογένειά μου. Αφού τριγυρίσαμε λίγο, στις 21.00 ανεβήκαμε στο Happy Τrain! Μια υπέροχη βόλτα στα σοκάκια, στους πεζόδρομους, στο δρόμο. Θησείο, Ακρόπολη, Ερμού, Κολοκοτρώνη, Σύνταγμα, Φιλελλήνων (που να ξέρανε οι κακόμοιροι), Πλάκα, Μοναστηράκι. Υπέροχα! Πεινάσαμε, διψάσαμε, δίψασα για μπύρα, που να τρέχουμε τώρα... είπαμε να καθίσουμε στο Μπαϊρακτάρη. Παραγγείλαμε και ζήτησα μια μεγάλη μπύρα σε παγωμένο ποτήρι. Μόλις ξεπρόβαλε η αλλοδαπή σερβιτόρα στη πόρτα με τα "πρώτα", ξεχώρισα το pind στο χέρι της αλλά μου φάνηκε πως το ποτήρι δεν είχε το σωστό "χρώμα" που προσδίδει η παγωμένη μπύρα. Απτόητος, "τα φώτα θα είναι", σκέφτηκα, πήρα το ποτήρι στα χέρια μου, μου φάνηκε μεν χλιαρό, αλλά προχώρησα σε δοκιμή του υγρού περιεχομένου. Ήπια μια γουλιά και αισθάνθηκα την απαράμιλλη, μοναδική, αισθησιακή θερμοκρασία του... γαϊδουρίσιου κάτουρου! "Δεν είναι δυνατόν" είπα, "εδώ που τρώει ο Καραμανλής να σερβίρουν ζεστή μπύρα καλοκαιριάτικα". Διαμαρτυρήθηκα στην αλλοδαπή σερβιτόρα, αυτή έπιασε σαν άπιστη Θωμαΐς το ποτήρι, το πήρε και έφυγε. Ευτυχώς που δεν έβαλε το δάχτυλό της μέσα στο ποτήρι, έχουμε και μικρό παιδί μαζί.
Μετ' ολίγων λεπτών, που μου φάνηκαν αιώνας,
νάτη πάλι, ξεπροβάλλει,
κουνιστή και λυγιστή,
με τη μπύρα στο ποτήρι,
παγωμένη δροσερή.
Αλλά "τίποτα δεν έχει αλλάξει" που λένε και οι Κατσιμιχαίοι. Τίποτα εκτός από την δικαιολογία της: "είναι ζεστό το ποτήρι από το πλυντήριο"!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Ουφ! Ησύχασα. Είπα και εγώ....
Φάγαμε ότι μας φέρανε, πληρώσαμε ότι μας ζητήσανε και φεύγωντας, ξεχώριζε στο τραπέζι μας ένα γεμάτο μισόκιλο ποτήρι μπύρα (που είχε αρχίσει να αχνίζει σαν κοτόσουπα της γιαγιάς), σαν φάρος που προειδοποιούσε τους ναυτιλομένους να αποφύγουν τη ξέρα.
