Συλλεκτικό γίνεται σχολικό βιβλίο της Ε΄Δημοτικού

 (μετά την απόσυρση του «μπλέντερ»)

     Εξαιτίας του σάλου που δημιουργήθηκε σχετικά με την χρησιμοποίηση έργου του Ιάπωνα καλλιτέχνη Makoto Aida, στο σχολικό βιβλίο της Ε΄Δημοτικού «Φυσικά» Ερευνώ και Ανακαλύπτω, το Υπουργείο Δια Βίου Μάθησης εξέδωσε επείγουσα ανακοίνωση, σύμφωνα με την οποία το βιβλίο πρόκειται να αποσυρθεί και στη νέα έκδοσή του, η επίμαχη εικόνα θα έχει αντικατασταθεί.

     Κατ΄αρχήν, είναι απορίας άξιο γιατί η εικόνα αυτή δεν ενοχλούσε τα 10 περίπου χρόνια που κυκλοφορεί το συγκεκριμένο βιβλίο αλλά ενόχλησε σήμερα; Την απάντηση έδωσε με στομφώδη δήλωσή του βουλευτής γνωστός για τις φιλελεύθερες αλλά και φασιστοειδείς απόψεις του. «Ο σκοπός του καπιταλιστικού συστήματος είναι να μετατρέψει σε άμορφη ομογενοποιημένη μάζα τους φτωχούς, τους αδύναμους και τους μη προνομιούχους ώστε, να χρησιμοποιηθούν κατά το δοκούν προς όφελος του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου. Η εικόνα αυτή, που δυστυχώς διέφυγε της προσοχής μας και δημοσιεύτηκε, αποκαλύπτει περίτρανα, πέρα από κάθε αμφιβολία τα σχέδιά μας για τους λαούς, όχι μόνο τον ελληνικό αλλά παγκοσμίως. Εμείς, οι προνομιούχοι και οι οικογένειές μας, είμαστε οι χειριστές των Μπλέντερ κάθε χώρας. Καθήκον και υποχρέωση του λαού είναι να δουλεύει, να κάνει παιδιά και να μπαίνει αυτοβούλως και αδιαμαρτύρητα στο μπλέντερ».

     Μετά από αυτές τις εξελίξεις και τις ανακοινώσεις περί απόσυρσης, κινητοποιήθηκαν άμεσα έμπειροι συλλέκτες με σκοπό τη συγκέντρωση όσο το δυνατόν περισσότερων τευχών του εν λόγω βιβλίου για κερδοσκοπικό σκοπό. Στην Ιαπωνία, πατρίδα του Makoto Aida, συλλέκτες προσπαθούν με αγωνία να προμηθευτούν έστω κι ένα βιβλίο. ‘Ελληνες συλλέκτες προχώρησαν σε προσλήψεις ατόμων του υποκόσμου τα οποία την «στήνουν» έξω από τα δημοτικά σχολεία και ρωτούν τους μαθητές σε ποια τάξη πάνε. Σε όσους απαντήσουν ότι είναι μαθητές της Ε΄Δημοτικού, προσπαθούν να τους δελεάσουν, δίνοντάς τους το καινούριο i-phone ως αντάλλαγμα για το σχολικό βιβλίο «Φυσικά» Ε’ Δημοτικού. Αποτέλεσμα αυτής της πρακτικής είναι η αύξηση του φαινομένου bullying καθότι οι νταήδες μαθητές αποσπούν δια της βίας το βιβλίο από τους συμμαθητές τους με σκοπό να το ανταλλάξουν. Αναπληρωτής δάσκαλος κατάσχεσε τέσσερα βιβλία μαθητών του σε μια προσπάθεια να ξεχρεώσει τράπεζα και εφορία. Μυώδης μαθητής της ΣΤ΄, που «τσούρνεψε» έξη βιβλία σε μια μέρα, τα αντάλλαξε με πλήρες Home Cinema.

     Συγκλονισμένοι είναι και όλοι οι γονείς μετά από περιστατικό που έλαβε χώρα στο Αιγάλεω. Μαθήτρια που αρνήθηκε να το ανταλλάξει, έπεσε θύμα απαγωγής και απελευθερώθηκε μόλις οι γονείς της παρέδωσαν ως λύτρα το βιβλίο, μιας και δεν είχε μάθημα Φυσικής εκείνη την ημέρα ώστε να το έχει μαζί της στην τσάντα της. Συγκλονισμένη η μητέρα της απαχθείσας δήλωσε: «Της έλεγα να μην μιλά σε ξένους στο σχολείο γιατί θα της δώσουν ναρκωτικά και θα την πάνε στους γύφτους. Που να φανταστώ ότι θα το πάθαινε από το βιβλίο. Τώρα δεν ξέρουμε από πού να φυλαχτούμε».

     Ανώτερος αξ/κος της αστυνομίας δήλωσε: «Οι γονείς πρέπει να διαβάζουν όλα τα σχολικά βιβλία στην αρχή κάθε χρονιάς και να αναφέρουν αμέσως κάθε τι που τους φαίνεται ύποπτο. Μετά το «συνωστισμό» της Ρεπούση είχαμε επικεντρωθεί όλοι στα κείμενα και δεν προσέχαμε τις φωτογραφίες».

     Το θέμα έφτασε και σε συνδέσμους φιλάθλων ποδοσφαιρικών ομάδων οπότε, κάθε ένας το προσάρμοσε καταλλήλως και ετοίμασε τα σχετικά πανώ: (ΑΕΚ, Άρης, Θρύλος, ΠΑΟ, ΠΑΟΚ κλπ.) «….. και τα μυαλά στο μπλέντερ» που θα τα δούμε αναρτημένα μόλις (αν) ξαναρχίσουν οι αγώνες πρωταθλημάτων.

     Εξωκοινοβουλευτικοί αριστεροί και αναρχικοί δεν άφησαν ασχολίαστες τις εξελίξεις: «Μία εικόνα που αποτυπώνει ξεκάθαρα το τι συμβαίνει στην κοινωνία είχε το σχολικό βιβλίο, την έβγαλαν κι αυτή. Ο αγώνας για την καταστροφή των μπλέντερ συνεχίζεται. Τα μπλέντερ καταργούνται στα οδοφράγματα. Στομώστε τις λεπίδες ν΄ανθίσουν οι ελπίδες».

Ο ΑΡΧΟΝΤΟΧΩΡΙΑΤΗΣ. Μια παράσταση για φιλανθρωπικό σκοπό

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η Ελληνική Αντικαρκινική Εταιρεία (παράρτημα Ναυπάκτου), στα πλαίσια δράσεων για την ευαισθητοποίηση των συμπολιτών μας σε θέματα υγείας, σας προσκαλεί να παρακολουθήσετε την σατιρική κωμωδία του Μολιέρου:

«Ο Αρχοντοχωριάτης»

που παρουσιάζει το Θεατρικό εργαστήρι της Ειρήνης Ευαγγελάτου, την Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2014 στην Παπαχαραλάμπειο αίθουσα.

Θα δοθούν δύο παραστάσεις, στις 16:00 και στις 19:00

Όλα τα έσοδα της φιλανθρωπικής εκδήλωσης θα διατεθούν για τους σκοπούς του παραρτήματος Ναυπάκτου της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας. 

Αναπαράσταση Ναυμαχίας

     Τις τελευταίες ημέρες με ρωτούν, φίλοι και γνωστοί, για το πώς είδα την φετινή Αναπαράσταση της Ναυμαχίας. Τους υποσχέθηκα απάντηση η εισαγωγή της οποίας είναι «δάνειο» και διασκευή αποσπάσματος από το σενάριο της ταινίας «Ο κύκλος των χαμένων ποιητών».

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Κατανόηση Αναπαράστασης Ναυμαχίας

Για να κατανοήσουμε την Αναπαράσταση της Ναυμαχίας, κάνουμε δύο ερωτήσεις:

1. Πως επιτυγχάνεται ο στόχος;

2. Πόσο σημαντικός είναι αυτός ο στόχος;

Η ερώτηση 1 βαθμολογεί την τελειότητα και  η ερώτηση 2 βαθμολογεί την σημασία. 

Έτσι, καθορίζουμε την Επιτυχία της «Αναπαράστασης της Ναυμαχίας».

Σε σύστημα αξόνων χ, ψ ορίζουμε, την τελειότητα κατά τον άξονα χ και την σημασία κατά τον άξονα ψ. 

Έστω λοιπόν ότι μία χρονιά, η Σημασία βαθμολογήθηκε με 13 και η Τελειότητα με 5. Η Επιτυχία της  «Αναπαράστασης της Ναυμαχίας» εκείνη την χρονιά ήταν 65.

Μια άλλη χρονιά, η Σημασία βαθμολογήθηκε με 11 και η Τελειότητα με 20. Η Επιτυχία της  «Αναπαράστασης της Ναυμαχίας» εκείνη την χρονιά ήταν 220. Το 220 είναι μεγαλύτερο από το 65, άρα (λογική «ράβδος εν γωνία») αυτή είναι και η καλύτερη!

Καθώς έχετε παρακολουθήσει πολλές αναπαραστάσεις, μπορείτε να εξασκηθείτε σε αυτή τη μέθοδο και αφού η ικανότητά σας σε αξιολογήσεις θα αυξηθεί, θα είστε θέση να απολαύσετε καλύτερα την εκδήλωση κάθε χρόνο.

«Excrement»! Περιττώματα! Φώναξε ο καθ. Κήτιγκ και ζήτησε από τους μαθητές να σκίσουν τις παραπάνω σελίδες.

-------------------------------------------------------------------------------------------

     Στην τέχνη δεν υπάρχει ωραιόμετρο. Δεν υπάρχει ηθοποιόμετρο, σκηνοθετόμετρο, σεναριογραφόμετρο, ταλεντόμετρο κλπ.

     Σε μια καλλιτεχνική εκδήλωση, ο θεατής βλέπει το «έκθετο» που διαρκεί μία, μιάμιση ή και δύο ώρες αλλά δεν μπορεί να ξέρει πόσες εκατοντάδες ώρες προετοιμασίας χρειάστηκαν. Κανείς δημιουργός και κανείς συντελεστής δεν συμμετέχει χωρίς μόχθο.

     Στην τέχνη, το να ζητάμε την γνώμη του «ειδικού» σημαίνει ότι δεν εμπιστευόμαστε το προσωπικό σύστημα πρόσληψης, επεξεργασίας και εναπόθεσης των δεδομένων στην ψυχή μας.

    Είμαστε ανασφαλείς και αναζητούμε μέσα από την γνώμη του «ειδικού» και απαιτούμε, υποσυνείδητα, μια απάντηση «ταύτισης» με την ήδη σχηματισμένη πεποίθησή μας για να «νοιώσουμε καλά».

     Στην επαρχία, όπου ζω τα τελευταία 14 χρόνια, διαπίστωσα πως χρησιμοποιείται ένα «αλάνθαστο» κριτήριο. Ψήφισα τον δήμαρχο; Μου αρέσουν όλες οι εκδηλώσεις. Δεν ψήφισα τον δήμαρχο; Δεν μου αρέσει καμία εκδήλωση. «Ράβδος εν γωνία, άρα βρέχει».

     Η τέχνη εκθέτει το παραγόμενο έργο της σε κοινή θέα. Το αφήνει Έκθετο. Και κάθε τι Έκθετο, είναι εκεί έξω μόνο του και ανυπεράσπιστο. Έκθετο σε αυτιά και μάτια και μετά στο πληκτρολόγιο. Δεν μπορεί να μιλήσει. Μίλησε. Δεν μπορεί να ζητήσει βοήθεια. Βοήθησε. Δεν μπορεί να δακρύσει. Συγκίνησε. Δεν μπορεί να χαρεί. Σκόρπισε χαρά.

Η ιστορία του Spencer Silver

     (ο χημικός που, προσπαθώνοντας να εφεύρει μια ισχυρή κόλλα αεροναυπηγικής, έφτιαξε μία που δεν «κολλούσε καλά»)

     Ο αμερικάνος χημικός Spencer Silver, γεννήθηκε το 1941 στο San Antonio του Texas. Το 1966 πήρε το διδακτορικό του στην Οργανική Χημεία και προσελήφθηκε στην Minnesota, Mining & Manufacturing Company (έτος ίδρυσης 1902), μέσα από μια πρωτοποριακή διαδικασία επιλογής προσωπικού του τμήματος Ανθρωπίνων Πόρων, το 1968.

     Του ανατέθηκε να αναπτύξει και να εξελίξει μια τεχνολογία για τις χημικές κόλλες η οποία ήδη χρησιμοποιούσε η εταιρία. Μέσα από πειραματικές προσπάθειες θα έφτιαχνε μια σούπερ δυνατή κόλλα για την αεροναυπηγική. Κατά την διάρκεια των πειραμάτων όμως παρήγαγε μια κολλώδη «ουσία» η οποία δεν ήταν καθόλου ισχυρή, μάλιστα ήταν η πιο αδύνατη κόλλα που είχε ποτέ εφευρεθεί. Όμως, πεπεισμένος ότι η «ουσία» την οποία είχε στα χέρια του ήταν, εκτός από υψηλής ποιότητας και πρωτότυπη, μοναδικής εφαρμογής σε «κάτι», αποφάσισε να ψάξει περισσότερο. Να βρει αυτό το «κάτι» στο οποίο θα ταίριαζε μια υψηλής ποιότητας... αδύναμη κόλλα!

      Άρχισε λοιπόν, να περιφέρεται στα τμήματα της εταιρίας, να μιλάει με συναδέλφους χημικούς αλλά και τεχνικούς άλλων εφαρμογών, να τους δείχνει την «κολλώδη ουσία» και να τους ρωτάει αν ήθελαν να την χρησιμοποιήσουν σε «κάτι». Οι απαντήσεις ήταν όλες αρνητικές.

     Στην εταιρία η επικρατούσα κουλτούρα ήταν «να μοιράζεσαι τις ιδέες σου». Μέσα από meetings, εσωτερικά σεμινάρια και στις παρουσιάσεις της εταιρίας, είχε μερικές εισηγήσεις και έτσι παρουσίασε σε μεγαλύτερο κοινό την πρωτότυπη «ουσία» του, ελπίζοντας κάποιος άλλος να φανταστεί που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί. Να του υποδείξει το «κάτι». 

Για πέντε χρόνια, ο Spencer Silver προσπαθούσε ανεπιτυχώς να βρει που χρησίμευε αυτή η «ουσία». Πέρασε πόρτα-πόρτα από όλα τα τμήματα της εταιρίας, μίλησε σε όλους τους υπαλλήλους και στους διευθυντές. «Έφτιαξα μια κόλλα που δεν δουλεύει πολύ καλά και ίσως σας χρησιμεύσει σε «κάτι»». Η απάντηση που του έλεγαν όλοι ήταν «να τα παρατήσει» αλλά αυτός δεν άκουγε κανέναν και επέμενε απτόητος.

     Ένα από τα σεμινάρια του Spencer Silver παρακολούθησε και ο Arthur Fry που εργαζόταν στο τμήμα νέων προϊόντων. Ο Fry, ήταν βαθιά θρησκευόμενος και πήγαινε κάθε Κυριακή στην εκκλησία. Προετοίμαζε τη Βίβλο του στο σπίτι από την προηγούμενη ημέρα βάζοντας χαρτάκια με παραπομπές ανάμεσα στις σελίδες ώστε να διαβάζει κι αυτός την λειτουργία και να μην ψάχνει εκείνη την ώρα που είναι η σωστή σειρά. Το ίδιο έκανε και στην εκκλησιαστική χορωδία που ήταν μέλος. Έβαζε χαρτάκια στο βιβλίο με τους ύμνους.

      Μερικές φορές είχε ένα πρόβλημα. Όταν άνοιγε την Βίβλο ή το Υμνολόγιο τα χαρτιά πέφτανε ή γλιστρούσανε και έτσι έχανε πολύτιμο χρόνο κατά τη διάρκεια της λειτουργίας αφού δεν μπορούσε να βρει σε πια σελίδα ήταν αυτά που έπρεπε να διαβάζει. Όταν τα χαρτάκια γλίστρησαν ξανά κατά τη διάρκεια μιας φιλανθρωπικής εκδήλωσης, θυμήθηκε, σαν σε όραμα, το σεμινάριο του Spencer και αποφάσισε να του μιλήσει και να του ζητήσει δείγμα της «ουσίας» για δοκιμές. Ήταν μια Κυριακή του 1973!

     Η πόρτα στο εργαστήριο του Spencer άνοιξε διστακτικά. Ο Art Fry πέρασε μέσα, συστήθηκε και του ζήτησε δείγμα της «ουσίας». Ο Spencer τινάχθηκε μέχρι το ταβάνι από την χαρά του! Κατενθουσιασμένοι πήγαν αμέσως στο τμήμα σχεδιασμού παραγωγής και ζήτησαν βοήθεια. Όμως έπεσαν πάλι σε τέλμα. «Μην ασχολείστε, δεν δουλεύει, δεν έχει καμία εφαρμογή πουθενά. Δεν γίνεται να σας βοηθήσουμε». Έτσι, το 1974, αποφάσισαν να εργαστούν μόνοι τους και έφτιαξαν ένα βασικό «εργαστήριο» στο υπόγειο του σπιτιού του Spencer Silver.

Η ιδέα άρχισε να παίρνει μορφή αλλά τα χρόνια περνούσαν γιατί προέκυψαν νέα τεχνικά προβλήματα που στο υπόγειο του σπιτιού δεν ήταν δυνατόν να λυθούν. Φτάσαμε στο 1977. Οι Silver και Fry ζήτησαν πάλι την βοήθεια της εταιρίας. «Φτιάξαμε χαρτιά με την κολλώδη «ουσία» μόνο που δεν … κολλάνε καλά. Θέλετε να τα δοκιμάσετε;». Όλοι έλεγαν, φυσικά, «Όχι». Ποιος θα ήθελε χαρτιά και ετικέτες που δεν κολλάνε καλά;

     Συνηθισμένος από την άρνηση ο Silver πλησίασε το τμήμα Marketing και κατάφερε να τους πείσει να κάνουν μια μικρή έρευνα αγοράς χωρίς να χρειαστούν μεγάλα ποσά και χωρίς να χαθούν ανθρωποώρες. Τα αποτελέσματα ήταν ξανά απογοητευτικά. Κανείς δεν ήθελε να δοκιμάσει «χαρτιά που δεν κολλάνε καλά και δεν χρησιμεύουν πουθενά».

     Επειδή δεν ήταν διατεθειμένος να αποδεχθεί καμία αρνητική απάντηση, έκλεισε ραντεβού και έγινε δεκτός στην Γενική Διεύθυνση και πρότεινε μια εντελώς καινούρια έρευνα αγοράς με δοκιμή του προϊόντος. «Αυτό που έχουμε στα χέρια μας είναι πολύ σπουδαίο, θα κάνει θραύση στην αγορά, θα είναι μια πολύ καλή στρατηγική κίνηση». Η εταιρία, έχοντας έφεση στην καινοτομία, δέχτηκε να τους βοηθήσει. 

     Ο Fry μάζεψε τα σκισμένα ή άχρηστα μέρη από τα κίτρινα χαρτιά που πέταγε το διπλανό εργαστήριο, εφάρμοσαν την «ουσία» του Silver στο πίσω μέρος και ξεκίνησε μια νέα προσπάθεια. Για πρώτη φορά τα αποτελέσματα ήταν θετικά! 

Όσοι το δοκίμασαν ενθουσιάστηκαν! Έγραφαν σημειώσεις και ραντεβού στο κίτρινο χαρτί, το κολλούσαν στο γραφείο τους, «έπεφτε» το μάτι συνεχώς επάνω τους και μετά το ξεκολλούσαν χωρίς να γίνεται ζημιά. «Πως εργαζόμουν στο γραφείο τόσα χρόνια χωρίς αυτό;» ήταν η φράση που άνοιξε τις πόρτες της συστηματικής παραγωγής.

     Το 1980, το «κίτρινο χαρτάκι» «Press ‘n Peel» που μάζεψε από τα σκουπίδια ο Art Fry και η «ουσία που δεν κόλλαγε καλά» του Spencer Silver, κυκλοφόρησαν από την εταιρία τους, την 3Μ (Minnesota, Mining & Manufacturing) δώδεκα ολόκληρα χρόνια από την ημέρα που ξεκίνησαν όλα.

To 1981 μετονομάστηκαν σε post-it και αφού κατέκτησαν τα γραφεία, τα σχολεία, τα εργαστήρια, τις βιβλιοθήκες έγιναν απαραίτητα σχεδόν παντού ανά τον κόσμο.

Από αυτήν ιστορία προκύπτουν μια σειρά από ερωτήματα για περισσότερο προβληματισμό:

1. Τι παρακινεί ένα άνθρωπο, σαν τον Spencer Silver, να συνεχίσει την δουλειά του επάνω σε ένα αποτυχημένο και μη εξουσιοδοτημένο σχέδιο για πέντε ολόκληρα χρόνια;
2. Τι ήταν αυτό που του έδωσε την δυνατότητα να αντιληφθεί ότι έφτιαχνε μια επιτυχημένη εφεύρεση όταν όλοι οι άλλοι έβλεπαν μόνο ένα αποτυχημένο πείραμα;
3. Γιατί μερικοί άνθρωποι συνεχίζουν και επιμένουν όταν οι υπόλοιποι τα παρατάνε με τα πρώτα σημάδια δυσκολίας ή απόρριψης;
4. Ήταν μεγάλη τύχη για την 3Μ που βρήκε τον Spencer Silver;
5. Οι δημιουργικές ικανότητες του ήταν γενετικές και μοναδικές ή τις έχουμε όλοι αλλά δεν υπάρχει το ανάλογο περιβάλλον για να τις αναπτύξουμε; Και τέλος,
6. Γιατί δεν τον απέλυσαν; Το να εργάζεται 12 χρόνια σε μη εγκεκριμένο σχέδιο που «δεν έχει καμία αξία», θα έπρεπε να είχε απολυθεί. Γιατί τον κράτησαν στην θέση του και κατέβαλαν κανονικά τον μισθό του;

(Το κείμενο προέκυψε από την έρευνά μου για το πρόγραμμα «Διοίκηση Πολιτιστικών, Χώρων & Εκδηλώσεων του παν/μιου Vanderbilt. Η καινοτόμος διοίκηση έχει εφαρμογή τόσο σε υπηρεσίες όσο και σε προϊόντα)

πηγές:

www.3m.com

Management Review

Chemistry Lab

Wikipedia

«Καταστρέψατε τιμήν και υπόληψιν κομμουνιστών»

Εισαγωγή:

     Κάποτε, έπεσαν στα χέρια μου απόρρητα έγγραφα - οδηγίες της χούντας. Αφού τα διάβασα τα έκαψα στο τζάκι. (Άλλωστε αυτό έγραφαν οι οδηγίες στο τέλος κάθε κεφαλαίου: «Σχίσατε και καταστρέψατε δια πυρός όλες τις σελίδες. Καταστρέψατε τα πάντα»). Τα είχα διαβάσει όμως τόσες πολλές φορές  που, στο τέλος, τα έμαθα σχεδόν απέξω. Ένα από αυτά περιείχε οδηγίες για δράσεις απομόνωσης των κομμουνιστών. Αυτές τις οδηγίες, που είναι και σήμερα εφαρμόσιμες από τον παρακρατικό μηχανισμό, θα μοιραστώ μαζί σας στο κείμενο που ακολουθεί.

Διευκρίνηση:

     Ο παρακρατικός μηχανισμός είναι το γνήσιο, αναγνωρισμένο και αξιαγάπητο παιδί της Δεξιάς ενώ η Χρυσή Αυγή το νόθο. 

Κύριο Θέμα:

     Ένας από τους στόχους της χούντας στην Ελλάδα ήταν να διακοπεί, με κάθε τρόπο, η «προσχώρησις» των νέων «στον επάρατον κομμουνισμόν». Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος χρησιμοποιήθηκαν πολλά «μέσα». Ένα εξ αυτών ήταν και η τεχνική της καταστροφής της τιμής και της υπόληψης των κομμουνιστών. Η επίσημη ονομασία της τακτικής αυτής λέγεται «Δολοφονία χαρακτήρα» (Character Assassination).

     Με συστηματικό τρόπο, οι χουντικοί και οι πολίτες συνεργάτες τους, διέδιδαν ανυπόστατες φήμες κατά συγκεκριμένων κομμουνιστών-στόχων σε καφενεία, σε γειτονιές, σε εργασιακούς χώρους, σε παρέες κλπ. Οι φήμες αυτές έπρεπε να τους κάνουν να φαίνονται είτε ως γραφικοί είτε ως επικίνδυνοι για να τους απομονώνει ο κόσμος και φυσικά να μην τους πλησιάζουν, να μην υπάρχει επικοινωνία, να μην υπάρχει διάλογος, να μην μπορούν, εν τέλει, οι κομμουνιστές να βρουν «ευήκοα ώτα» για ανάπτυξη των ιδεών τους. Επίσης, να τους δημιουργούν προβλήματα προσωπικά και επαγγελματικά για να τους ωθούν στην εξαθλίωση, να γίνονται παραδείγματα προς αποφυγή και να τους αναγκάζουν «σε εκτόπιση». Ένας κομμουνιστής στην επαρχία είναι πολύ πιο «επικίνδυνος» για την καθεστηκυία τάξη απ’ ότι στην πολυπληθή ανώνυμη Αθήνα.

     Όπως προείπαμε, οι φήμες χωρίζονταν σε δύο κατηγορίες. Για να φαίνονται οι κομμουνιστές γραφικοί, διέδιδαν πως είναι είτε «πούστηδες» είτε «τρελλοί». Για να φαίνονται επικίνδυνοι, διέδιδαν πως είναι «κλέφτες, ληστές, βιαστές, ένοπλοι, βομβιστές» και σήμερα, επιπλέον, «τρομοκράτες».

     Κι επειδή ο λαός πιστεύει ασκαρδαμυκτί στις αερολογίες, η τακτική αυτή συνεχίζεται από τους παρακρατικούς ως τις μέρες μας εις βάρος πολιτικών και θρησκευτικών αντιπάλων, εξωκοινοβουλευτικών, αντιεξουσιαστών, αναρχικών, συγγραφέων, καλλιτεχνών, άθεων κλπ. Απευθύνονται δε (οι παρακρατικοί) σε κάθε λογής αγράμματο, δυστυχισμένο, ελεεινό, τιποτένιο και σκατόψυχο δίποδο το οποίο στερείται συστηματικών γνώσεων, κριτικής ικανότητας και όντας ανοιχτό στην υποβολή, «αναγνωρίζει» στον καθαρό καθρέφτη του πρόσωπου-στόχου της συκοφαντίας, το δικό του προβληματικό είδωλο.

     Η «καταστροφή της τιμής και της υπόληψης» είναι μια απλή μεν αλλά συνεχής διαδικασία διασποράς ψευδών και συκοφαντικών ειδήσεων εις βάρος του ατόμου-στόχου. Η συχνότητα διάδοσης της φήμης πρέπει να αυξομειώνεται έντεχνα όπως ένα διαφημιστικό μήνυμα. Σήμερα αυτό είναι πολύ πιο εύκολο, (απ’ ότι γινόταν την εποχή της χούντας) μέσα από το διαδίκτυο, την παρέμβαση στις τηλεπικοινωνίες και τα ανώνυμα blogs. Επιπλέον, οι άνθρωποι του παρακράτους «ανακατεύονται» σε ομάδες, παρέες και είναι έτοιμοι, μόλις τους δοθεί η ευκαιρία (να περάσει μπροστά τους ή απλώς να αναφερθεί τυχαία το όνομα του «στόχου»), να επιβεβαιώσουν τα λεγόμενα εις βάρος του ως δήθεν αυτόπτες μάρτυρες ή ως «έχοντας αποκλειστικήν πληροφόρησιν παρ’ αρμοδίους αρχάς».

     Η συκοφαντία πρέπει να είναι τόσο εξωπραγματική ώστε να σοκαριστούν όσοι την ακούσουν. Να αναγκάσει τους μικροαστούς να κλειδαμπαρωθούν για να προστατευτούν από το «μίασμα». Να προετοιμάσει το επόμενο στάδιο, μιας  και επακόλουθο της λεκτικής βίας είναι η οργανωμένη βίαιη επίθεση με στόχο να προκαλέσει σωματικές βλάβες ή και θάνατο. 

     Η τακτική αυτή έχει πολλαπλά αρνητικά αποτελέσματα για τον άνθρωπο - στόχο:

-  οδηγεί φίλους, συγγενείς ή και άτομα της ίδιας της οικογένειάς του να τον απορρίψουν

-   αναγκάζει εργοδότες να τον απολύσουν

-   σε περίπτωση που είναι ελεύθερος επαγγελματίας, να μην τον προτιμούν πια οι πελάτες και τέλος,

ενώ η χούντα εξόριζε τους κομμουνιστές στα ξερονήσια, η τεχνική της «Δολοφονίας Χαρακτήρα» μετατρέπει σήμερα, για τον άνθρωπο - στόχο, όλη την Ελλάδα σε ξερονήσι.

     Τα παρακρατικά κέντρα, που με επίμεμπτες συμπεριφορές εφαρμόζουν την πρακτική αυτή στην εξελιγμένη της μορφή, είναι πλέον πέρα από κάθε όριο και έλεγχο του νόμου.

     Η εκστρατεία συκοφάντησης βρίσκει περισσότερο γόνιμο έδαφος ανάπτυξης σήμερα γιατί ο λαός δεν έχει ούτε Παιδεία ούτε παιδεία. Δεν μπορεί να σκεφτεί «ποιός ωφελείται και ποιός ζημιώνεται» από την ακατάσχετη φημολογία. Δεν θέλει να ξέρει τίποτα για τους συνανθρώπους του και αποφεύγει να χτίσει υγιείς φιλίες. Προτιμάει το μύθο από το γεγονός. Περιμένει πως και πως να μάθει κάτι υποτιμητικό για τον άγνωστο διπλανό του για να «συγκριθεί» μαζί του και να νοιώσει ότι είναι κάτι περισσότερο από ένα απόλυτο τίποτα. Και επί τέλους, να ανοίξει το στόμα του και να παπαγαλίσει κι αυτός με τη σειρά του τον συκοφαντικό λόγο γιατί στερείται, εκ γενετής, των βασικών υποδομών διανοίας και δεν απέκτησε ποτέ ικανοτήτες/δεξιοτήτες παραγωγής ορθού λόγου. Ξέρει πως στερείται προσωπικής καλλιέργειας, συναισθηματικής και κοινωνικής ευφυΐας. Μισεί την οικογενειακή του καταβολή, έχει συσσωρευμένα τραύματα, βίωσε σεξουαλική απόρριψη, έχει υποστεί προπηλακισμούς αλλά και σωματική τιμωρία στην παιδική του ηλικία. Θύματα λοιπόν οι ίδιοι, μεταλαμπαδεύουν τον χαρακτηρισμό στον άγνωστο διπλανό τους σε μια προσπάθεια αυτό-εξορκισμού.

     Ο κακοπροαίρετος σχολιασμός ενός ανθρώπου-στόχου από ένα δίποδο είναι σίγουρο πως θα τον βλάψει ιδίως, όταν δεν είναι παρών για να υπερασπίσει τον εαυτό του γιατί, οι άνανδροι και αγράμματοι διαδίδουν τις ανυπόστατες φήμες πίσω από την πλάτη του στόχου και ποτέ κατά πρόσωπο. Ξέρουν υποσυνείδητα ότι ψεύδονται και δεν έχουν τον αντρισμό να αντιμετωπίσουν τα επίχειρα των ρυπαρών λόγων τους. Φοβούνται τις συνέπειες και προτιμούν τον ψίθυρο στο αυτί του ομοίου τους, εξίσου αγράμματου και άναντρου.    

     Τέλος, η αυθόρμητη συμμετοχή στο παιχνίδι της φημολογίας είναι ένα ξέσπασμα του καταπιεσμένου Εγώ, μια διέξοδος από τα προβλήματα. Αναπαράγοντας συκοφαντίες για άλλους και μάλιστα εντελώς άγνωστους ή έστω, γνωρίζοντάς τους «φατσικώς», τα δίποδα καταφέρνουν να ξεχαστούν οι ίδιοι αλλά και να στρέψουν την προσοχή των άλλων μακριά από αυτούς. Έτσι, έχουν όλο το χρόνο να… υποβιβαστούν περισσότερο. Εξέπεσαν σε δίποδα και συνεχίζουν μια αντίστροφη «εξελικτική» πορεία, σε πρωτόζωα, αμοιβάδες, μυξοσπορίδια, πλασμώδια του Λαβεράν, μικρόβια, βακτήρια…. 

Επίλογος:

     Η «Δολοφονία Χαρακτήρα» είναι η τακτική που εφαρμόζεται από το παρακράτος κατά των «προγραμμένων» ώστε να τους απομονώσει ο κόσμος, να τους δημιουργήσει, προσωπικά, οικογενειακά, επαγγελματικά προβλήματα και να προετοιμάσει το έδαφος και την κοινή γνώμη για την δολοφονία που θα ακολουθήσει.

10 τοξικές συνήθειες που απομυζούν την ενέργειά σας

από το site: http://enallaktikidrasi.com/

1. Προσποιείστε ότι όλα είναι εντάξει όταν στην πραγματικότητα δεν είναι

Αισθάνεστε καταβεβλημένοι ή ότι θέλετε να τα παρατήσετε; Ειλικρινά δεν υπάρχει κανένας λόγος να ντρέπεστε γι’ αυτό. Δεν είστε ρομπότ, αλλά ακόμα κι αν ήσασταν πάλι θα έπρεπε να σταματήσετε για λόγους συντήρησης. Δεν πρέπει να ντρέπεστε να παραδεχτείτε ότι αισθάνεστε εξαντλημένοι και πεσμένοι ψυχολογικά. Αυτό αποτελεί φυσικό μέρος της ανθρώπινης ύπαρξης. Το γεγονός ότι το συνειδητοποιείτε, σημαίνει ότι είστε σε θέση να το αντιστρέψετε. Ακόμα κι αν νιώσετε ότι καταρρέετε για κάποιο διάστημα, δεν πειράζει. Δεν χρειάζεται να προσποιείστε πάντα ότι είστε δυνατοί ούτε να αποδεικνύετε συνεχώς ότι όλα πάνε καλά. Μην ασχολείστε με το τι σκέφτονται οι άλλοι άνθρωποι. Αν θέλετε μπορείτε να κλάψετε, είναι κάτι υγιές. Όσο πιο γρήγορα κλάψετε, τόσο πιο γρήγορα θα καταφέρετε να χαμογελάσετε ξανά.

2. Αφήνετε τις πληγές του παρελθόντος να καταστρέψουν το παρόν

Μέσα από τους δύσκολους καιρούς γίνεστε δυνατότεροι, μέσα από τα λάθη σας σοφότεροι και γνωρίζοντας τη θλίψη γίνεστε πιο ευτυχισμένοι. Σε κάθε δυσάρεστη συζήτηση που κάνατε υπήρχε πάντα κάποιος που σας δίδαξε κάτι για τον εαυτό σας. Κάθε κατάσταση μας δίνει μια ευκαιρία για βαθύτερο στοχασμό και γνώση του εαυτού μας. Κάθε στιγμή ανατροπής, απογοήτευσης και φόβου μας διδάσκει κάτι. Να θυμάστε ότι τίποτα δεν είναι τόσο κακό όσο φαίνεται. Τίποτα απολύτως. Υπάρχει ένα θετικό και μια ευλογία κρυμμένα σε κάθε εμπειρία και κάθε αποτέλεσμα. Επομένως, μην μπείτε στη διαδικασία να σκεφτείτε να τα παρατήσετε σήμερα επειδή τα πράγματα ήταν άσχημα χτες. Κάθε μέρα είναι μια καινούργια μέρα και μπορείτε να προσπαθήσετε ξανά. (Διαβάστε το βιβλίο «Ο Δρόμος ο λιγότερο ταξιδεμένος»).

3. Πιστεύετε ότι οι καλύτερες μέρες είτε θα έρθουν στο μέλλον είτε ανήκουν στο παρελθόν

Περνάτε ολόκληρη τη ζωή σας εγκλωβισμένοι μέσα σε έναν λαβύρινθο, σκέφτεστε τρόπους για να ξεφύγετε κάποια μέρα καθώς και το πόσο όμορφα θα είναι τότε, και φαντάζεστε ότι το μέλλον σας πάει μπροστά, αλλά εσείς ποτέ δεν προχωράτε. Απλώς χρησιμοποιείτε το μέλλον για να δραπετεύσετε από το παρόν. Αυτό ακριβώς κρατά τόσους πολλούς από εμάς αγχωμένους και δυστυχισμένους. Και η άλλη πλευρά όμως αποτελεί επίσης μια πραγματικότητα: η εμμονή με το παρελθόν. Ο Δαλάι Λάμα το έθεσε ως εξής: «Πρέπει να αποδεχτείτε ότι υπάρχουν μόνο 2 ημέρες του χρόνου που δεν μπορεί να γίνει τίποτα. Η μία είναι το χθες και η άλλη το αύριο». Έτσι λοιπόν σήμερα και τώρα είναι η πιο κατάλληλη στιγμή για να αγαπήσουμε, να γελάσουμε, να εργαστούμε και να ζήσουμε με τόλμη. Αυτή η στιγμή ακριβώς χρειάζεται την αμέριστη προσοχή σας, διότι εδώ και τώρα είστε πραγματικά ζωντανοί.

4. Προσπαθείτε να παραμείνετε όπως ήσασταν πριν αντιμετωπίσετε τις δυσκολίες της ζωής

Οι δύσκολες καταστάσεις μοιάζουν με δυνατές καταιγίδες που έρχονται καταπάνω σας. Και το πρόβλημα δεν είναι μόνο ότι σας εμποδίζουν να φτάσετε εκεί που θέλετε. Μπορούν επίσης να κομματιάσουν διάφορες πτυχές της προσωπικότητάς σας, εκτός βέβαια από εκείνες τις βασικές που δεν μπορούν να κομματιαστούν, έτσι ώστε αργότερα να αντικρίσετε τον εαυτό σας όπως πραγματικά είναι κι όχι όπως θα θέλατε να είναι. Αυτό είναι κάτι πολύ σπουδαίο. Μπορεί να σας φαίνεται αδύνατο τώρα, αλλά μια μέρα θα γυρίσετε πίσω σας να κοιτάξετε τις καταιγίδες που έχετε ξεπεράσει και θα πείτε ένα σιωπηλό ευχαριστώ. Για πολλούς από εμάς, οι καταιγίδες της ζωής είναι η αιτία που αποκτήσαμε συμπόνια, ευγένεια και πραότητα και που πλέον μπορούμε να τις προσφέρουμε και στους άλλους, επειδή αυτές οι αξίες υπάρχουν μέσα μας.

5. Αντιστέκεστε στην αλλαγή και την εξέλιξη

Οφείλετε να ελέγχετε συστηματικά τον εαυτό σας και να αναρωτιέστε: «Έχω αποφασίσει να αισθάνομαι καλά ή να εξελιχτώ;». Η εξέλιξη δεν είναι πάντα ευχάριστη και το να νιώθουμε καλά δεν οδηγεί πάντα στην εξέλιξη. Κανένα από τα 2 δεν είναι λάθος, εφόσον υπάρχει ισορροπία. Το σημαντικό είναι να θυμόμαστε ότι το να νιώθουμε άσχημα είναι πάρα πολύ σημαντικό και αυτό το συναίσθημα δημιουργείται συχνά την πιο κατάλληλη στιγμή. Μην το αποφύγετε – αγκαλιάστε το. Διοχετεύστε την ενέργειά σας με τρόπο που θα σας οδηγήσει στην εξέλιξη. Η αλλαγή και η εξέλιξη ξεκινούν από εκεί που τελειώνει η ζώνη άνεσης. Όταν αισθάνεστε άσχημα, να έχετε υπόψη ότι οι αλλαγές που συμβαίνουν στη ζωή σας σηματοδοτούν μια νέα αρχή κι όχι το τέλος.

6. Ανησυχείτε συνεχώς χωρίς να αναλαμβάνετε δράση

Το άγχος και η ανησυχία είναι οι μεγαλύτεροι εχθροί του παρόντος. Δεν χρησιμεύουν σε τίποτα, απλώς απομυζούν τη χαρά σας και σας απασχολούν μην αφήνοντάς σας να κάνετε απολύτως τίποτα. Είναι σαν να χρησιμοποιείτε τη φαντασία σας για να δημιουργήσετε καταστάσεις που δεν θέλετε. Απαλλαγείτε από αυτή την αρνητική συνήθεια! Είναι πολύ προτιμότερο να νιώθετε εξαντλημένοι από την προσπάθεια παρά να κουράζεστε μην κάνοντας τίποτα εκτός από το να ανησυχείτε. Μην χάνετε την προσπάθεια αποφεύγοντάς την. Προχωρήστε κι αναλάβετε δράση. Σήμερα κιόλας, ρωτήστε τον εαυτό σας τι είναι πραγματικά σημαντικό για σας και στη συνέχεια βρείτε το θάρρος να χτίσετε την ημέρα σας γύρω από αυτό.

7. Θυσιάζεστε για τους άλλους

Δώστε στους άλλους τόσο, όσο μα μην βλάπτεστε εσείς οι ίδιοι. Μην δίνετε υπερβολικά από τον εαυτό σας, γιατί αν το κάνετε ύστερα δεν θα έχετε να προσφέρετε τίποτα σε κανέναν, ακόμα και σε αυτούς που αγαπάτε πολύ. Κάθε φορά που νιώθετε παγιδευμένοι και δυσκολεύεστε ακόμα και να αναπνεύσετε, να θυμάστε ότι πρέπει πρώτα να φροντίσετε τον εαυτό σας. Αυτό δεν σας κάνει εγωιστές, σας κάνει ανιδιοτελείς. Στην πραγματικότητα, αυτή είναι η πιο αληθινή μορφή ανιδιοτέλειας που μπορεί κανείς να βιώσει. Μόνο αν αγαπήσετε τον εαυτό σας θα μπορέσετε να αγαπήσετε και τους άλλους. Για να αποκτήσετε μια αληθινή σχέση αγάπης και υποστήριξης με τους άλλους, θα πρέπει να μάθετε πρώτα πώς να γίνετε εσείς ο καλύτερος φίλος του εαυτού σας. Πρέπει να αγαπήσετε τον εαυτό σας πρώτα και να μοιραστείτε αυτή την αγάπη με όσους σας εκτιμούν. Είναι προτιμότερο από το να ψάχνετε την αγάπη με σκοπό να αντισταθμίσετε το κενό που νιώθετε για τον εαυτό σας.

8. Παίρνετε προσωπικά οτιδήποτε συμβαίνει

Όταν δεν παίρνετε απολύτως τίποτα προσωπικά, θα νιώθετε απίστευτα ελεύθεροι. Εξάλλου οι άνθρωποι σπάνια κάνουν πράγματα εξαιτίας σας. Ο λόγος για ό,τι κάνουν είναι οι ίδιοι. Έτσι, να θυμάστε ότι ακόμα κι όταν κάτι μοιάζει να είναι προσωπικό, πιθανότατα δεν είναι. Κι όταν θα νιώσετε θυμωμένοι, πληγωμένοι ή ότι έχετε πέσει θύματα των πράξεων κάποιου άλλου, προσπαθήστε να βρείτε βαθιά μέσα σας ένα μέρος γαλήνης που θα σας βοηθήσει να καταλάβετε πόσο πόνο μπορεί να έχει βιώσει αυτός ο άνθρωπος, πόσο βαρύ φορτίο πρέπει να κουβαλά στην ψυχή του και πόσο σκληρός έχει αναγκαστεί να γίνει προκειμένου να συμπεριφέρεται με έναν τρόπο που σίγουρα δεν ανταποκρίνεται στην ηθική του.

9. Αφήνετε τις αρνητικές σκέψεις να σας βασανίζουν

Μην πιστεύετε όλα όσα ακούτε, ακόμη και τις σκέψεις που δημιουργεί το ίδιο σας το μυαλό. Αν επιλέξετε να είστε δυστυχισμένοι, θα βρείτε πολλούς λόγους για να γίνετε. Αν επιλέξετε να είστε ευτυχισμένοι, θα βρείτε πολλούς λόγους για να τα καταφέρετε. Κατά 99% είναι τόσο απλό. Το να μιλάμε για τα προβλήματά μας αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους εθισμούς. Είναι σπουδαίο να εκφράζουμε ό,τι μας πονάει αλλά δεν έχει κανένα νόημα να αναμασάμε το ίδιο πρόβλημα. Μιλήστε για πράγματα που σας κάνουν να χαίρεστε, που αγαπάτε και για τα όνειρά σας. Κάντε παρέα με ανθρώπους που έχουν χιούμορ και εξασκήστε κι εσείς το δικό σας χιούμορ. Εκφράστε τη δημιουργική σας πλευρά. Η Τέχνη είναι μία από τις καλύτερες θεραπείες για τον ψυχισμό μας.

10. Αρνείστε να χαλαρώσετε και να είστε δεκτικοί στην αβεβαιότητα

Η κατάκτηση της αληθινής ευτυχίας χρειάζεται θάρρος. Χρειάζεται να εκθέσετε τον εαυτό σας και να ρισκάρετε δείχνοντας θάρρος που μπορεί να μοιάζει ακόμα και παράλογο. Δεν είναι εύκολο να δοκιμάσετε τα όρια της ευαισθησίας σας, να διερευνήσετε βαθύτερα τον πυρήνα της ύπαρξής σας και να αποδεχτείτε τα μειονεκτήματά σας αλλά και ταυτόχρονα να τα εκθέσετε στους άλλους. Αξίζει να είστε πρόθυμοι να απελευθερωθείτε από τους κανόνες, να σταματήσετε να προσπαθείτε να φαίνεστε ψύχραιμοι και να μην νοιάζεστε τόσο πολύ για το τι σκέφτονται οι άλλοι. Υιοθετήστε μια στάση ζωής. Στην πραγματικότητα, όλοι πρέπει να βρούμε χρόνο να χαλαρώσουμε και να ξεφύγουμε από τους τρελούς ρυθμούς της ζωής. Πρέπει να καθίσουμε για λίγο και να κοιτάξουμε τον ουρανό χωρίς να ελέγχουμε τα μηνύματα στο κινητό, να δούμε το ηλιοβασίλεμα χωρίς να το ανεβάσουμε στο Instagram και να απελευθερώσουμε τους εαυτούς μας. Αξίζει να παραμερίσουμε τον εγωισμό μας και να ζήσουμε το παρόν, να αγαπήσουμε, να μην φοβηθούμε να πληγωθούμε και πάνω απ’ όλα, να ρισκάρουμε.

Πηγή:
Read more: http://enallaktikidrasi.com/2014/09/10-toksikes-synitheies-pou-apomyzoun-tin-energeia-sas/#ixzz3EJ1q20A7

Ποδηλατόδρομος ανακαλύφθηκε γύρω από το Ξενία

     Μια ανακάλυψη, μεγάλης σημασίας για την εξέλιξη των εναλλακτικών τρόπων μετακίνησης στη Δυτ. Ελλάδα, έλαβε χώρα - και μάλιστα κατά τύχη - στην περιοχή του Γριμπόβου της Ναυπάκτου πέριξ του Ξενία! 

     Τον ποδηλατόδρομο ανακάλυψε ο σέρβος τουρίστας Μπάϊκ Σίκλοβιτς, που εργάζεται στο Υπ. Μεταφορών και Υποδομών στο Βελιγράδι, όταν κατά την διάρκεια των διακοπών του έφτασε χθες το πρωί οικογενειακώς στη πόλη μας. Όπως δήλωσε ο ίδιος, τα παιδιά του διαμαρτύρονταν επειδή, ενώ είχαν διαβάσει στο internet ότι η Ναύπακτος έχει ποδηλατόδρομους, έψαχναν επί 4 και πλέον ώρες με τα ποδήλατα στη πλάτη να τους βρουν. 

     «Την ώρα που έφτασα με τα πόδια στα «παπάκια» περιμένοντας τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς μου γιατί είχαμε σκορπιστεί ψάχνοντας, και απογοητευμένος όπως ήμουν, κοίταξα ένα ΙΧ που μόλις έφευγε από θέση παρκινγκ. Πριν προλάβει να παρκάρει ένα άλλο ΙΧ που ερχόταν αποφασιστικά, το βλέμμα μου έπεσε στο σημείο του παρκινγκ που ελευθερώθηκε προσωρινά. Μέσα στο οδόστρωμα ξεχώριζε, μόλις και μετά βίας, μία σταμπωτή ξασπρισμένη ρόδα ποδηλάτου! Χάρις στην επαγγελματική μου εμπειρία ως συγκοινωνιολόγος κατάλαβα αμέσως ότι είχα μπροστά μου τον χαμένο ποδηλατόδρομο της Ναυπάκτου! Διαφορετικά δεν θα έδινα κι εγώ σημασία όπως κάνουν άλλωστε και οι Έλληνες οδηγοί».

   

     Σύμφωνα με τους ειδικούς που κατέφθασαν αμέσως, ο ποδηλατόδρομος πρέπει να κατασκευάστηκε όταν εφαρμόστηκε η συγκοινωνιακή μελέτη του κ. Βοσκόπουλου. Παρόλο που έχει χρησιμοποιηθεί ελάχιστα από τους ποδηλάτες δεν βρίσκεται σε καλή κατάσταση γιατί καταπονείται υπερβολικά από το βάρος των ΙΧ, μοτοσυκλετών, πούλμαν, φορτηγών διανομής και άλλων οχημάτων.                                         

     Παρά την σπουδαιότητα της ανακάλυψης, οι καταστηματάρχες είναι προβληματισμένοι, καθώς ναι μεν θα έχουν χώρο για να ποδηλατούν οι δημότες και οι επισκέπτες αλλά θα χαθούν πολύτιμες θέσεις παρκινγκ πελατών. Η κ. Μερόπη Ντάτσια, που έχει κατάστημα με κρεατικά, ψητά και κοψίδια δήλωσε: «Είναι σίγουρα κάτι θετικό, καθώς θα φέρει πολλούς οικολόγους τουρίστες στην πόλη μας αλλά εγώ θα καταστραφώ επαγγελματικά γιατί όλοι αυτοί είναι χορτοφάγοι. Επίσης με προβληματίζει το θέμα του παρκινγκ. Δεν τολμώ να σκεφτώ, τι θα γίνει αν - χτύπα ξύλο - ανακαλυφθούν κι άλλοι ποδηλατόδρομοι στην περιοχή;».                             

     Ο συγκοινωνιολόγος κ. Βοσκόπουλος, στον οποίο πιστώνεται η κατασκευή του έργου, δήλωσε από την Κοπεγχάγη , όπου βρίσκεται για τα εγκαίνια ενός πρωτοποριακού υπέργειου και υπερλιμάνιου ποδηλατόδρομου: «Το ήξερα ότι έφτιαξα ποδηλατόδρομο στη Ναύπακτο! Το έλεγα αλλά δεν με πίστευε κανείς! Η εξέλιξη αυτή με δικαιώνει!»

     Το θέμα θα συζητηθεί σε κοινή σύσκεψη αρμόδιων και μη φορέων, μόλις τελειώσει τις διακοπές του και αναχωρήσει για την Σερβία ο κ. Μπάϊκ Σίκλοβιτς. «Μας κέρδισαν στο Mundobasket και νομίζουν ότι θα μας κάνουν τη ζωή ποδήλατο», δήλωσε με νόημα συμπολίτης μας που επιθυμεί να κρατήσει την ανωνυμία του.

     Άνθρωπος της πιάτσας που παρκάρει σε ποδηλατόδρομο του λιμανιού, ιδιοκτήτης 6 ΙΧ και 2 jeep,  εξέφρασε τον προβληματισμό του: «Αν καταργήσουν τις θέσεις παρκινγκ στον ποδηλατόδρομο το επόμενο βήμα θα είναι να απαιτήσουν από τα ΙΧ να σταματάνε και στις διαβάσεις πεζών. Σε τέτοια περίπτωση θα τα πουλήσω όλα και θα φύγω από τη Ναύπακτο».

     Πάντως οι πρώτες πληροφορίες μιλούν για συμφωνία με τους ιδιοκτήτες μηχανοκίνητων στην εκ περιτροπής λειτουργία του. Συγκεκριμένα, ως ποδηλατόδρομος θα λειτουργεί μόνο μεταμεσονύχτιες ώρες, 02:00 – 06:00, ενώ τις υπόλοιπες θα συνεχίσει να λειτουργεί κανονικά ως χώρος στάθμευσης. Επίσης, για ανθρωπιστικούς λόγους, σε περίπτωση καταιγίδας θα δίνεται αμέσως στους ποδηλάτες ανεξαρτήτως ώρας εκδήλωσης της ενώ θα αρχίσει καμπάνια στα σχολεία ώστε να πάψουν να χρησιμοποιούν ποδήλατα οι μαθητές προκειμένου να εξαλειφθεί το φαινόμενο.

Τον ΕΝΦΙΑ σύντροφοι, τον ΕΝΦΙΑ

Ο σύλλογος «Φίλοι και Σύντροφοι των Μαρξ, Λένιν, Στάλιν, Μάο τσε Τουνγκ, Πολ Ποτ, Μπακούνιν και Κροπότκιν» ζήτησαν από το ΚΚΣΕ να αποκαλύψει, επιτέλους, το μακροχρόνιο μυστικό σχέδιο της KGB και του Ανωτάτου Σοβιέτ για την ολοκληρωτική επικράτηση του κομμουνιστικού ιδεώδους στην Ελλάδα.

Ειδικότερα:

α) να ανακηρύξει τους Σαμαρά, Βενιζέλο, Στουρνάρα και Χαρδούβελη επίτιμα μέλη του κόμματος,

β) να τους απονεμηθεί ο τίτλος του «Στρατηγού του Κόκκινου Στρατού», που δίνεται σε πράκτορες της KGB για μακροχρόνιες αλλά τελικά επιτυχείς μυστικές αποστολές,

γ) να τους απονεμηθεί ο σταχανοφικός τίτλος του «Συντρόφου με εξαιρετική επίδοση»,

δ) να συνδράμει, με όλα τα μέσα που διαθέτει, τους νέους συντρόφους στο κατασχετήριο έργο τους επί της κολχόζμικης ιδιοκτησίας,

ε) να καταγγείλει κάθε φωνή διαμαρτυρίας και αγανάκτησης ανέργων,  επαγγελματοβιοτεχνών, μισθωτών,  συνταξιούχων και ΑμεΑ, ως «από τα καπιταλιστικά και τραπεζικά συμφέροντα υποκινούμενη»,

στ) να αναθέτει εκ περιτροπής την Γεν. Γραμ. του ΚΚΣΕ στους νέους συντρόφους.

Και η ανακοίνωση κλείνει με τα γνωστά συνθήματα των αναρχοκομμουνιστών:

«Ούτε θεός ούτε αφέντης», «Η ιδιοκτησία είναι κλοπή», «Κάτω η μισθωτή εργασία», «Αυτά τα σπίτια είναι δικά μας», «Νόμος είναι το δίκιο του σατράπη», «Κάτω οι νόμοι και οι δικαστές, τα σπίτια θα τα πάρουνε οι κομμουνιστές»

Master & Commander

     Πολλά γεγονότα, άγνωστο πως, πυροδοτούν μια εσωτερική ανάγκη μου για κάποιον διαφορετικό «σχολιασμό» απ’ ότι κάνουν οι επαγγελματίες του είδους (δημοσιογράφοι, πολιτικοί, καθηγητές, ειδικοί κλπ.) Ενώ χθες βράδυ παρακολουθούσα το «βραχυκύκλωμα» της Εθνικής Βραζιλίας και τον «γουρουνίσιο θάνατό» της από τους Γερμανούς κι έλεγα, ίσως γράψω κάτι για το ματς (ποιο ματς;), σήμερα το πρωί διάβασα για τις απεργιακές κινητοποιήσεις νοσοκομειακών γιατρών (Τετάρτη 9 Ιουλίου). Πάμε λοιπόν:  

     Στην εντυπωσιακή κινηματογραφική ταινία Master & Commander, που γυρίστηκε το 2003 και διαδραματίζεται στο 1805, ο γιατρός Stephen Maturin του βρετανικού πολεμικού ιστιοφόρου τραυματίζεται από σφαίρα στην κοιλιακή χώρα. Η κατάστασή του είναι επείγουσα και πρέπει να χειρουργηθεί. Τα προβλήματα είναι ότι, η εγχείρηση πρέπει να γίνει στη στεριά και πρέπει να την κάνει χειρουργός, που δεν υπάρχει άλλος πλην του ιδίου!

    Με εντολή του καπετάνιου Jack Aubrey αποβιβάζονται στα νησιά Galapagos και ετοιμάζουν ένα χειρουργικό αντίσκηνο. Την αφαίρεση της σφαίρας θα κάνει, χωρίς αναισθησία, ο ίδιος ο γιατρός με την βοήθεια δύο μελών του πληρώματος και ενός καθρέφτη.

Οι σκηνές του χειρουργείου κρατούν σε εγρήγορση και καθηλώνουν τον θεατή, αναδύοντας αγωνία και ένταση χάρις στην σφιχτή και αποτελεσματική σκηνοθεσία του Peter Weir.

    Από την μυθοπλασία του σινεμά, ας περάσουμε τώρα και στην βιογραφία του Ρώσου γιατρού Leonind Rogozov.

     Ο Ρογκοζόφ ήταν ο μοναδικός γιατρός της σοβιετικής ερευνητικής αποστολής, αποτελούμενη από άλλους 13 επιστήμονες διαφόρων ειδικοτήτων, στο σταθμό Novolazarevkaya της παγωμένης Σιβηρίας το 1961. Τα ξημερώματα της 29ης Απριλίου ο Ρογκοζόφ ξύπνησε με φρικτούς πόνους. Ζαλιζόταν, είχε πυρετό, αργότερα εμετούς, όλα τα συμπτώματα της Οξείας Σκωληκοειδίτιδας. Η μόνη λύση ήταν να χειρουργηθεί.

     Όμως, ο αποκλεισμένος από τον παγετό σταθμός βρισκόταν 1.600 χλμ. μακριά από την πλησιέστερη μονάδα υγείας, η εξωτερική θερμοκρασία ήταν -60 oC και η χιονοθύελλα που επικρατούσε θα συνεχιζόταν για τουλάχιστον 10 ημέρες ακόμα κάνοντας αδύνατη την προσέγγιση ελικοπτέρου για την αεροδιακομιδή.

     Το βράδυ ο Ρογκοζόφ λιποθύμησε και τα πρώτα σημάδια της περιτονίτιδας είχαν εμφανιστεί. Ο θάνατος ήταν κοντά. Μόλις συνήλθε πήρε την απόφαση να χειρουργηθεί μόνος του. 

     Με έναν επιστήμονα ως εργαλειοδότη και έναν άλλο που θα κρατούσε έναν καθρέφτη, κατάφερε να αφαιρέσει την σκωληκοειδή απόφυση, χορήγησε αντιβιωτικά στην περιτοναϊκή κοιλότητα και αφού έραψε την τομή, αποκοιμήθηκε εξαντλημένος.

     Η εγχείρηση είχε πετύχει. Τις επόμενες ημέρες η περιτονίτιδα εξαφανίστηκε, ο πυρετός έπεσε και ο Ρογκοζόφ επανήλθε πλήρως μετά από 10 ημέρες.

 

     Για την πράξη του αυτή, που θρυλείται ακόμη από τον ρωσικό λαό, τιμήθηκε με το Ερυθρό Μετάλλιο Εργασίας που αποδιδόταν για σπουδαίες πράξεις υπέρ του Σοβιετικού κράτους και του λαού στους τομείς της παραγωγής, της επιστήμης, του πολιτισμού, της λογοτεχνίας, των τεχνών, της εκπαίδευσης και της υγείας.