17 Ιουλίου: Της …Μαρίνας

     «Μαρίνα» είναι ο τουριστικός λιμένας που διαθέτει χερσαίες και θαλάσσιες εγκαταστάσεις και υποδομές προδιαγραφών που ορίζονται με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού, όπως προβλέπεται στην παρ. 3 του άρθρου 31 του Ν.2160/1993, για την εξυπηρέτηση των σκαφών αναψυχής και των χρηστών τους.

Η Empuriabrava. H μεγαλύτερη κατοικίσιμη Μαρίνα του κόσμου, με κανάλια συνολικού μήκους 40 χλμ. βρίσκεται στην Ισπανία

     Θέλω όμως να κάνω μια παρένθεση παρουσιάζοντας, μια άγνωστη, προς το παρόν, περίπτωση που αφορά διαμετακομιστικό σταθμό. Το παράδειγμα έχει σκοπό να αναδείξει τι σημαίνει ανταγωνισμός σε ένα σύγχρονο, οικονομικό, θαλάσσιο περιβάλλον:

     Την δεκαετία 1994-2004 η Ε. Ε. διέθεσε εκατ. ευρώ για την αναμόρφωση και ανάπτυξη του λιμένος Αλεξανδρούπολης. Τα χρήματα αυτά θα έθεταν και τις βάσεις για την δημιουργία μεγάλου διαμετακομιστικού κέντρου εμπορίου. Τα χρόνια πέρασαν, τα χρήματα τελείωσαν, δόθηκαν παρατάσεις, δόθηκαν κι άλλα χρήματα… λιμάνι γιοκ. Και με αφορμή την τούρκικη λέξη yok, φτάνουμε στο έτος 2010, στο Tekirdag που βρίσκεται στο μέσον της διαδρομής Αλεξανδρούπολη-Istanbul.

     Την χρονιά εκείνη, η νέο-ιδρυθείσα εταιρία Asyaport Liman, ένα joint venture μεταξύ του MSC group και της Τουρκικής Soyuer, προχωρούσε στην κατασκευή «μεγάλου διαμετακομιστικού κέντρου εμπορίου» που… θα γινόταν το 1994 στην Αλεξανδρούπολη! Και μάλιστα εκ του μηδενός! Δεν υπήρχε ούτε μία δέστρα για πριάρι. 

Η μακέτα εισόδου της Asyaport Liman

     Γνώστες των διαδικασιών της Ε.Ε. οι Τούρκοι, ξεκίνησαν με ιδίους πόρους το έργο, υπέβαλαν πληρέστατο φάκελο αίτησης χρηματοδότησης και το 2013 τους ενέκριναν δάνειο 92 εκατ. ευρώ από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (EBRD). Σε ομιλία του ο Recep Tayyip Erdoğan δήλωνε ότι: «η Τουρκία συνεχίζει να βελτιώνει τις υποδομές της για να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για τη διατήρηση της ισχυρής οικονομικής ανάπτυξης της». Την αμέσως επόμενη χρονιά (2014) και αφού το εμπορικό λιμάνι του Tekirdag ήταν όχι μόνο εντός χρονοδιαγράμματος ολοκλήρωσης αλλά και 4 μήνες μπροστά, η Ε.Ε. διέγραψε το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης από το χάρτη των Διευρωπαϊκών Δικτύων Μεταφορών (τα ΔΕΔΜ δημιουργήθηκαν από τη Συνθήκη του Maastricht).

     Ευτυχώς παραμένει ο Πειραιάς και επιπλέον εντάσσονται Ηγουμενίτσα και Ηράκλειο. Μαζί με το λιμάνι της Πάτρας φιλοδοξούν να γίνουν κομβικά σημεία του νέου προγράμματος της Ε.Ε. «Motorways of the Sea».

     Και φτάσαμε στο 2015. Προ ημερών, στις 6 Ιουλίου, κόπηκε η κορδέλα των εγκαινίων. Εκεί παρευρέθησαν νυν και πρώην Υπουργοί. Στις 8 Ιουλίου κατέπλευσε το πρώτο εμπορικό ξεκινώντας έτσι την συνεργασία που έχουν υπογράψει με την MSC, την 2η εταιρία μεταφοράς containers παγκοσμίως και ένα δυνατό παίχτη στο λιμάνι του Πειραιά μαζί με την Κινεζική Cosco (1η παγκοσμίως). Στις 14 Ιουλίου έδεσαν δύο ακόμη ενώ στις 17, ημέρα εορτής της Αγίας Μαρίνας, άλλα έξι.

Το MSC Tokyo την πρώτη ημέρα λειτουργίας της Asyaport

Και μερικά στοιχεία για το νέο λιμάνι του Tekirdag:

· Το έργο κόστισε, μέχρι σήμερα,  450 εκατ. δολάρια

· Τις τεχνικές και περιβαλλοντικές μελέτες του έργου, το κέντρο Logistics, τη δημιουργία σύγχρονων οδικών αξόνων και σιδηροδρομικού εμπορικού σταθμού εκπόνησαν τα τουρκικά πανεπιστήμια İstanbul Technical University, Bogazici University και τα Βελγικά πανεπιστήμια των Liege και Gent

· Λειτουργεί αποκλειστικά ως Hub Container Port καταλαμβάνοντας έκταση 320.000 m²

· Είναι το τρίτο σε τάξη μεγέθους στην Ευρώπη (1^ο Rotterdam, 2^ο Hamburg)

· Έχει δυνατότητα διακίνησης ετησίως μέχρι και 2,5 εκατ. TEU

· Μπορούν να καταπλεύσουν τα Super Post Panamax (SPPX) έχοντας βύθισμα 20 μ. (το μεγαλύτερο πλοίο μεταφοράς container σήμερα έχει βύθισμα 16 μ.)

·  Έχει ήδη συμφωνία με την MSC για διακίνηση 500.000 TEU ετησίως. Η Mediterranean Shipping Company (MSC) εδρεύει στη Γενεύη

·  Διαθέτει σύστημα X-Ray για έλεγχο των containers 

·  Συνδέεται με οδικό και σιδηροδρομικό δίκτυο

· Διαθέτει πιστοποιητικά ενεργειακής (ISO 50001) και περιβαλλοντικής (ISO 14000) διαχείρισης

· Διαθέτει ηλεκτρικές γερανογέφυρες (E-RTG), που μειώνουν την κατανάλωση καυσίμων κατά 90% ενώ η ηλεκτρική ενέργεια που χρειάζονται παράγεται από ηλιακούς συλλέκτες

· Τα ελαστικά των βαρέων οχημάτων χρησιμοποιούν υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG)

·  Απασχολούνται 2.000 άτομα από πολλές χώρες σε ένα πολυπολιτισμικό περιβάλλον (στην ιστοσελίδα υπάρχει link για υποβολή βιογραφικού)

· Για τις θρησκευτικές ανάγκες των εργαζομένων και των πληρωμάτων, δημιουργήθηκαν ένα Τζαμί, μία Εκκλησία και μία Συναγωγή.

     Αυτό το παράδειγμα ήταν απαραίτητο για να αντιληφθούμε ότι ο ανταγωνισμός δεν σε περιμένει. Όσο τα τελευταία είκοσι χρόνια στη Ναύπακτο συζητούσαν για την Μαρίνα, ολοκληρώθηκε η αντίστοιχη της Λευκάδας, με πρωτότυπο σχέδιο και όχι εφαρμογή copy paste από άλλες μαρίνες (άμεση συνέπεια ήταν να την προτιμήσουν οι ιδιοκτήτες σκαφών έναντι της Πρέβεζας),  επεκτάθηκε το Λιμανάκι της Πάτρας, εγκρίθηκε/χωροθετήθηκε η κατασκευή αυτής του Αιγίου χωρητικότητας 300 σκαφών ακόμη και άνω των 25 μέτρων (πρόσφατες πληροφορίες όμως λένε ότι ο ιδιώτης «πάγωσε» την επένδυση λόγω των οικονομικών εξελίξεων) ενώ δεν πρέπει να διαλανθάνει της προσοχής ότι τμήματα των λιμένων Ιτέας και Μεσολογγίου μπορούν να εγκριθούν/χωροθετηθούν μελλοντικά ως μαρίνες και τέλος, ετοιμάζεται η αίτηση της Μαρίνας Κορίνθου.

Εσωτερικό κανάλι της μαρίνας Empuriabrava όπου δένεις το σκάφος σου κυριολεκτικά έξω από το σπίτι σου! 

Πηγές: 

www.asyaport.com, www.marinaempuriabrava.com

Στραβά κι Ανάποδα

     Το πενταετές (αν και η επίσημη έναρξη της «κρίσης» ήταν το 2008) πένθος του ελληνικού λαού, τον έχει οδηγήσει σε μία κατάσταση ΘΛΙΨΗΣ και ΑΔΡΑΝΟΠΟΙΗΣΗΣ. Μιας, δικαιολογημένης κατά ένα μέρος, παθητικότητας. Όμως, αυτό είναι το στάδιο που οδηγεί στο αμέσως επόμενο. Στο θυμό! Πριν περάσει σε κατάσταση «Πουτάνα Όλα» πρέπει πρώτα να θυμώσει πολύ. Πάρα πολύ. Και σήμερα το πρωί, που συνάντησα έξη ανθρώπους, οι τέσσερις ήταν θυμωμένοι. Ο ένας δε εξ αυτών φόρτωνε κι άλλο. Το «σύστημα» όμως τα ξέρει καλά αυτά τα στάδια, αφού τα δημιούργησε και τα ελέγχει προς όφελός του.

     Το πρώτο στάδιο ελέγχου είναι η ΧΡΟΝΟΤΡΙΒΗ.

     Να κρατηθεί ο λαός στη θλίψη και στην αδράνεια όσο το δυνατόν περισσότερο. Περάσαμε, περιμένοντας μάταια να αλλάξει κάτι, διαδοχικά από τον Καραμανλή στον Παπαντρέου, στον Παπαδήμο, στον Πικραμμένο και στον Σαμαρά. Καμία ελπίδα πουθενά. Συνεχώς χειρότερα. Κι ο λαός άρχισε πάλι να θυμώνει.

     Με το σύνθημα «Η ελπίδα έρχεται», έγινε πρωθυπουργός ο Αλέξης Τσίπρας. Πέρασαν άλλοι 5 μήνες. Και ο κόσμος άρχισε πάλι να θυμώνει. Νάσου κι ένα δημοψήφισμα. Σάστισμα στον λαό. Καλούνται να αποφασίσουν για Οικονομικά/Δημοσιονομικά θέματα «τα σαΐνια του χρηματιστηρίου» που πούλαγαν τα χωράφια και τ’ αμπέλια τους για ν’ αγοράσουν «αρκούδες». Φόβος, ανασφάλεια, αδράνεια πάλι. Ναι ή Όχι; Ποιός λέει αλήθεια και ποιός ψέματα; Τι συμφωνία θα γίνει; Δεν θα γίνει; Ευρώ ή Δραχμή; Εντός Ε.Ε. ή εκτός; Θα μπούνε κι άλλοι φόροι; Τράπεζες, ανοιχτές ή κλειστές; Θα βρούμε δουλειά; Θα χαθούν οι καταθέσεις (ποιές καταθέσεις); Θα χάσουμε τα σπίτια μας; Να μείνει όλη την τετραετία ο Τσίπρας ή να φύγει; Εκλογές ή κυβέρνηση εθνικής ενότητας; Θα έχουμε Apps για τα iPhone;

     Όταν έχεις τέτοια ερωτήματα παραμένεις ΑΔΡΑΝΗΣ μέσα στην φαινομενική ενεργητικότητά σου. Κι όταν κατασταλάξεις ή στο Ναι ή στο Όχι, θέλεις να βρεις ποιοί άλλοι είναι «μαζί» σου! Και βγαίνεις στους δρόμους, στα καφενεία, στα blogs, στις ουρές των ΑΤιΜων, στα social media, στα μπαράκια, στις παραλίες, επηρεάζων και επηρεαζόμενος. Και νοιώθεις ενεργητικός, μεγάλος και σπουδαίος γιατί έκανες μια επιλογή με την οποία συμφωνούν κι άλλοι. 

     Και σαν μην σου έφταναν όλα αυτά, σου πετάνε και την λέξη «Διχόνοια». Από Δευτέρα όλοι «μαζί». Και να κι άλλος χρόνος μέχρι να δούμε τη θα γίνει από Δευτέρα με το Ναι ή με το Όχι στις αποσκευές των Τσίπρα, Βαρουφάκη.

     Προσωπικά, δεν βρίσκω κανένα λόγο για τέτοιο δημοψήφισμα. Δεν θα δώσω άλλοθι ούτε θα στρογγυλέψω γωνίες. Θα ψηφίσω όμως Όχι. Ο λόγος είναι ότι το «σύστημα» έχει πιο εύκολο δρόμο μέσα από το Ναι. Με το Όχι, θα ταλαιπωρηθούν λίγο παραπάνω. Επιπλέον, μέσα από το Όχι υπάρχει η απειροελάχιστη πιθανότητα να συμβεί κάτι απρόβλεπτο. Γιατί είπαμε. Με οποιαδήποτε κυβέρνηση, με οποιονδήποτε πρωθυπουργό, με Ναι ή με Όχι, τίποτε δεν πρόκειται να γίνει «Υπέρ του Αδυνάτου».

Σε μια ιστορική αναδρομή αξίζει να θυμηθούμε:

• Ο Αντρέας Παπαντρέου σε ένα από τα τελευταία Υπ. Συμβούλια που συμμετείχε, έκλεισε την τοποθέτησή του για την ελληνική οικονομία λέγοντας «Γερμανία, Ελβετία, Ελλάδα» και αμέσως έβαλε τα γέλια μπροστά στις κάμερες.  
• Το 1998 την «πολιτική της σκληρής δραχμής» την στιγμή που επισυναπτόταν νέο δάνειο 1,25 δις δολάρια από τους Σημίτη, Παπαντωνίου, Παπαδήμο.    

Νομίζεις ότι αν ήθελε το παγκόσμιο οικονομικό «σύστημα» να διαλύσει την Ελλαδίτσα και εμάς «μαζί» δεν θα το είχε κάνει; Κάποιος λόγος υπάρχει που αναπνέουμε. Ακόμη.

     Για να φοβηθούν οι λαοί της Ευρώπης και να δημιουργήσουν το Ευρώ ως άμυνα στις επιθέσεις των κερδοσκόπων, η Quantum του Soros διέλυσε σκόπιμα την βρετανική οικονομία σε λίγες μόνο ημέρες το 1992 αναγκάζοντας την σε υποτίμηση της στερλίνας κατά 15% έναντι του δολαρίου.

     Έτσι και τώρα. Για να φοβηθούν οι λαοί της Ευρώπης, θα θυσιαστεί η υποσημείωση του οικονομικού χάρτη Ελλαδίτσα και θα δεχτούν προθυμότατα τα εθνικά κοινοβούλια σύναψη δανείου τρισεκατομμυρίων δολαρίων μεταξύ της Ε.Ε. και των ΗΠΑ. Ψιτ! Οι ΗΠΑ θα δανείσουν την Ε.Ε. Και ο δανειστής έκτοτε θα σε έχει «υποθηκευμένο». Κουνήθηκες; Πέθανες._