Οι «Έλληνες» στον τελικό του Wembley

     Προ εικοσαετίας βρέθηκα στο Devon, επισκέφτηκα το Exeter, έμαθα την εισαγωγική ιστορία που παραθέτω κι από τότε παρακολουθώ την τοπική ποδοσφαιρική ομάδα.

     Μια φορά κι ένα καιρό λοιπόν, στο μακρινό Exeter, περίπου το 1725, ένας δάσκαλος θα αναπαριστούσε με τους μαθητές του την πολιορκία της Τροίας (που θα μου πείτε, εν έτει 2020, πως δεν χρειάζονται Καλλιτεχνικά μαθήματα στα σχολεία). 

     Στο Exeter, υπήρχαν προστατευτικά Ρωμαϊκά τείχη από φρούριο που κατασκευάστηκε το 55 μ.Χ. οπότε, το σκηνικό της μάχης ήταν έτοιμο. Έμενε μόνο να μοιραστούν οι μαθητές σε Τρώες και Έλληνες. Δεν ξέρουμε με ποιο τρόπο τελικά, έπεσε η Τροία σε εκείνη τη σχολική παράσταση, πάντως όσοι ήταν «εκτός των τειχών» ονομάστηκαν Έλληνες. 

     Τα χρόνια περνούσαν, η πόλη μεγάλωνε και άλλαζε, μόνο το «παρατσούκλι» έμενε σταθερό κι έτσι, όσοι αποκτούσαν σπίτια και περιουσία στη περιοχή, κατά κάποιο τρόπο, αποκτούσαν και κάτι από την αίγλη της Ελλάδας: The Grecians!

     Με την εξάπλωση ενός νέου αθλήματος, του Ποδοσφαίρου, οι παρέες του Έξετερ ίδρυσαν την τοπική ποδοσφαιρική ομάδα το 1901. Στη πόλη δεν υπήρχαν ελεύθεροι χώροι για δημιουργία γηπέδου παρά μόνο στην περιοχή St. Sidwell. Μαντέψτε: «εκτός των τειχών». Η νεοϊδρυθείσα St. Sidwell's United, μοιραία, έγινε μια «ελληνική ομάδα» που το 1904 συγχωνεύτηκε με την Exeter United και μετονομάστηκε σε Exeter City FC όπως λέγεται σήμερα.

     Η ομάδα αυτή έχει μια ιδιαιτερότητα και μια  παγκόσμια πρωτιά!

• Το 1914 ταξίδεψε στη Βραζιλία και όχι μόνο έγινε η πρώτη ξένη ομάδα που έπαιξε μπάλα με αντίπαλο την εθνική Βραζιλίας! Αυτό ήταν και το πρώτο παιχνίδι της εθνικής Βραζιλίας!  

• Το γεγονός πως είναι ομάδα λαϊκής βάσης με μόνους ιδιοκτήτες τους οπαδούς της, την καθιστά μια  ιδιαίτερη περίπτωση.

     Η ομάδα βρίσκεται στις μικρές κατηγορίες της Αγγλίας, τα τελευταία χρόνια αγωνίζεται στη League 2.

     Στις 28 Μαϊου 2017 διεκδίκησε την άνοδο στη League 1 στον τελικό του Wembley με αντίπαλο την Blackpool. Οι «Έλληνες» έχασαν 2-1.

     Την επόμενη χρονιά, 28 Μαϊου 2018, πάλι στο τελικό του Wembley, έχασε 3-1 και μαζί την άνοδο από την Coventry.

     Και φτάνουμε στο σήμερα. Δευτέρα 29 Ιουνίου 2020. Σε λίγες ώρες, στις 21:30, οι «Έλληνες» θα διεκδικήσουν στο άδειο από θεατές Wembley, για τρίτη φορά σε τέσσερα χρόνια, την άνοδό τους στην League 1 με αντίπαλο την Northampton. Το ματς μεταδίδει ζωντανά το Sky sports και ελπίζω να το αναμεταδώσει κάποιο ελληνικό κανάλι γιατί, μέχρι στιγμής (07:00 που γράφω το κείμενο), δεν βρήκα κάποια ανακοίνωση. 

Όχι τίποτε άλλο, σκέφτομαι και τους φίλους της Exeter στην Άνδρο που έχουν κλαμπ 100 ατόμων και φιλοξενούν οπαδούς της Exeter κάθε χρόνο με το πρόγραμμα να περιλαμβάνει το καθιερωμένο φιλικό και πολλές μπύρες!  

Πηγές: 

1. https://www.exetercityfc.co.uk/

2. https://www.facebook.com/exetercityfc

3. https://www.weownexetercityfc.co.uk/join

ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΤΟ 2020

Άλλη μια χρονιά τελειώνει με ξεραμένα τα αίματα από τις λαβωματιές στη πλάτη μου! 

Και τι να κάνουν τα μυξοσπορίδια, τα πλασμώδια και τα λοιπά προκαρυωτικά στη μίζερη ζωούλα τους αν δεν ασχοληθούν μαζί μου; Κι όσο πιο τιποτένιοι είστε τόσο πιο βαθιές οι πληγές που μου αφήνετε.

Όμως, δεν ξέρω άλλο δρόμο παρά μόνον αυτόν της εμπιστοσύνης, της προσφοράς και της υπομονής.

Κάθε παραμονή πρωτοχρονιάς, βγάζω τα θραύσματα, ράβω τις πληγές μου και τις επουλώνω με τα δάκρυά μου. Τα μεσάνυχτα, φοράω την σακατεμένη πανοπλία της αλήθειας, οπλίζομαι με το στομωμένο σπαθί της εκδίκησης και με ένα καινούριο, κατάλευκο, μεταξωτό ύφασμα, προστατεύω τη πλάτη μου από το νοιάξιμο, το ενδιαφέρον και την αγάπη σας.

Οι παλιοί το ξέρετε: δεν υπάρχει πιο μεγάλη ηδονή από το να χτυπήσεις πρώτος και να χαρείς το θέαμα του λαχταριστού αίματος να ποτίζει το λευκό μετάξι σαν τον διαταραγμένο φαλλοκράτη του χωριού που θέλει να παντρευτεί παρθένα γιατί δεν του αξίζει Γυναίκα.

Ήδη αφουγκράζομαι οχλοβογή στη ξώπορτά μου. Μαζεύεστε πάλι να προϋπαντήσετε τη νέα χρονιά!

Ακούω τις στριγγλιές των ακονιών πάνω στις λάμες σας. Παλιά είχατε λαδάκονα.

Ακούω τους παλμούς από το τρέμολο των χορδών των τόξων σας. Παλιά ήσασταν μακριά.

12 ακριβώς. Φτου σας και βγαίνω.

ΜΑΝΤΑΛΑΚΙΑ και ΑΜΠΕΛΟΦΥΛΛΑ

     Όσοι αγοράζετε κινέζικα προϊόντα μέσω internet, θα ξέρετε ήδη ότι τα έξοδα αποστολής είναι μηδέν ευρώ! (εξαιρέσεις υπάρχουν για ογκώδη ή πολύ ακριβά αντικείμενα). Θα ξέρετε επίσης, ότι η Κίνα δεν φορολογεί αυτά τα προϊόντα επιπλέον της τιμής πωλήσεως. Έτσι, μια δωδεκάδα  μανταλάκια αξίας 1 € έρχεται χωρίς άλλη επιβάρυνση μιας και ο αντίστοιχος ΦΠΑ εκεί είναι μηδέν τοις εκατό. Η έλλειψη φορολόγησης και η δωρεάν μεταφορά προϊόντων είναι η Πολιτική της Κυβέρνησης ώστε να γίνει η Κίνα κυρίαρχη οικονομία.

     Κι από τις καρφίτσες και τα μανταλάκια ας πάμε στα … αμπελόφυλλα. Ξέρατε ότι η Ελλάδα εισάγει από την Κίνα 5.000 τόνους (!!!) αμπελόφυλλα ετησίως; Και που τα βρίσκει η Κίνα τόσα αμπελόφυλλα; Κάτω από τα Φλεγόμενα Όρη (κόκκινο χρώμα και θερμοκρασίες 50 ^oC) και μισή ώρα από την πόλη Turpan βρίσκεται η καταπράσινη «Κοιλάδα των Σταφυλιών».

     Μια κοιλάδα όπου αποκαλείται από τους ντόπιους και «ο κήπος των εκατό λουλουδιών» γιατί, εκτός από τα αμπέλια που κυριαρχούν, καλλιεργούνται επίσης βερικοκιές, καρυδιές, αμυγδαλιές, συκιές, μηλιές, ροδακινιές, καρπουζιές, πεπονιές και κυδωνιές. Από τις τελευταίες επιλέγουν μερικές για κέντρωμα ώστε να γίνουν κλήματα. Οι πολλές φυσικές πηγές καταλήγουν σε ρυάκια και κανάλια που την διαρρέουν καθιστώντας την εύφορη. 

Και κάτι πολύ σημαντικό για όσους ξέρουν: Η «Κοιλάδα των Σταφυλιών» βρίσκεται στον ίδιο παράλληλο με τη Γαλλική πόλη Μπορντώ!

     Αφού έχουν τόσα αμπέλια έχουν και αμπελόφυλλα. Το υποπροϊόν αυτό ήταν άχρηστο για τους Κινέζους μέχρι που ήρθαν σε επαφή μαζί τους Τούρκοι και  Έλληνες αγοραστές.

Από τότε οι εξαγωγές άνθισαν και έφτασαν, μόνο για την Ελλάδα, σε 5.000 τόνους ετησίως. Σε ένα από τα μεγαλύτερα sites για επαγγελματίες μπορείς να παραγγείλεις online αμπελόφυλλα. 

Ελάχιστη παραγγελία 2.000 τόνοι. Κόστος 2.000 δολάρια ο τόνος.

     Αλλά αυτά δεν είναι τα μόνα «νέα» για την ελληνική αγορά. Οι παραγωγοί του Turpan, αφού αναρωτήθηκαν «τι τα θέλουν τόσα αμπελόφυλλα οι Έλληνες και οι Τούρκοι;» και αφού έμαθαν για τα ντολμαδάκια, να μην τα δοκιμάσουν κιόλας; Κι αφού τα  δοκίμασαν, να μην φτιάξουν και μια μονάδα παραγωγής έτοιμων ντολμάδων; Σε λίγα χρόνια θα γεμίσουν τα super markets με κονσέρβες «Greek Dolma» Made in China.  

    Και αφού η Κίνα  ενθαρρύνει την επιχειρηματικότητα, χρηματοδοτεί τα καινοτόμα project, αποκτούν συνεχώς Know-How, αμπελόφυλλα έχουν, συνταγές για ντολμαδάκια βρήκαν, το μόνο που τους λείπει για να ξεκινήσουν είναι το… ρύζι. Καλή σας όρεξη! 

Πηγές: 

http://www.ftiaxno.gr 

http://www.made-in-china.com

https://www.travelchinaguide.com

Συμμορίες

     Συμμορία από το συν και τη λέξη μόρα (από το ρήμα μείρομαι: διανέμω/μοιράζω/κατανέμω) και την  κατάληξη -ία.

   Οι Χορηγίες, ήταν ένας σημαντικός κοινωνικός και πολιτιστικός θεσμός που ξεκίνησε στην Αθηναϊκή Δημοκρατία του Κλεισθένη στα τέλη του 6^ου αι. π. Χ., ανθίζει τον Χρυσό Αιώνα του Περικλή και αρχίζει να εκφυλίζεται κατά τον 4^ο αι. π. Χ. και να δώσει οριστικά τη θέση του στις Συμμορίες.

Κλεισθένης

   Η Συμμορία ήταν μία ομάδα πλούσιων Αθηναίων πολιτών κατά τον 4^ο αι. π. Χ. Είχαν σχηματιστεί για καθαρά φορολογικούς σκοπούς το 378 π. Χ. όταν Επώνυμος Άρχων των Αθηνών ήταν ο Ναυσίνικος (αυτός που νικά με τα πλοία). [Μήπως στη πόλη που “φτιάχτηκαν πλοία” να είχαν υπόψη τους οι γονείς για τα αγόρια την ονοματοδοσία Ναυσίνικος;] Για να μην υπάρχει άδικη και άνιση φορολογία (όπως στις μέρες μας) οι πλούσιοι (όχι οι Δούλοι) Αθηναίοι κατατάσσονταν σε Συμμορίες ανάλογα με την φορολογική τους ικανότητα. Για κάθε Συμμορία υπήρχε διαφορετικός ετήσιος φόρος ιδιοκτησίας (ο σημερινός ΕΝΦΙΑ) που λεγόταν Εισφορά.

   Οι Συμμορίες ήταν περίπου 100. Συνιστούσαν  κατηγορίες Αθηναίων πολιτών με ατομική ιδιοκτησία και περίπου ίδια εισοδήματα ώστε να πληρώνουν την ίδια εισφορά για λόγους φορολογικής δικαιοσύνης. Σε κάθε Συμμορία υπήρχε ο Ηγεμών που έδινε το όνομά του στη Συμμορία, ο Δεύτερος και ο Τρίτος. Υπήρχε και ο Διαγραφεύς που κρατούσε τα Διαγράμματα (Φορολογικοί Κατάλογοι) με το περιουσιολόγιο, τα εισοδήματα, τον οφειλόμενο φόρο και διέγραφε όσους πλήρωναν την ετήσια Εισφορά τους. Ο Ηγεμών, ο Δεύτερος, ο Τρίτος και ο Διαγραφέας ήταν υπόλογοι στους Δέκα Στρατηγούς των Αθηνών μιας και τους είχε ανατεθεί, μεταξύ άλλων καθηκόντων, και η ευθύνη των Συμμοριών. 

Δέκα Στρατηγοί

   Σύντομα όμως δημιουργήθηκε ένα πρόβλημα. Ενώ ήταν πολύ σημαντικό να εισπράττονται εγκαίρως οι ετήσιες Εισφορές, στην πράξη αποδείχθηκε δύσκολο. Έτσι το 358 π. Χ. εισάγεται η ιδέα της Πρό-Εισφοράς. Ο Ηγεμών, ο Δεύτερος και ο Τρίτος προεισέφεραν την προκαθορισμένη ημερομηνία το συνολικό ποσό που έπρεπε να εισφέρει η Συμμορία τους και κατόπιν το εισέπρατταν εν καιρώ από τα υπόλοιπα μέλη.

   Υπήρχαν και οι Συμμορίες των Μετοίκων στις οποίες επικεφαλής ήταν ο Ταμίας και τα Διαγράμματα τηρούσε ο Επιγραφέας.

   Επιπλέον, για τους 1.200 πλουσιότερους Αθηναίους υπήρχε ένας ακόμη φόρος (όπως ο Φόρος Μεγάλης Περιουσίας): η Τριηραρχία. Ήταν μία Λειτουργία, η ευθύνη δηλαδή για τη κατασκευή, τον εξοπλισμό και τη  συντήρηση μιας Τριήρους. Το 357 π. Χ. αυτοί οι πολύ  πλούσιοι Αθηναίοι ονομάστηκαν Συντελείς και κατανεμήθηκαν σε είκοσι Συμμορίες των εξήντα ατόμων.

Τριήρης

   Το 330 π. Χ. όλες οι Συμμορίες ανατέθηκαν σε έναν από τους Δέκα Στρατηγούς ο οποίος είχε πλέον την αποκλειστική ευθύνη τους, ονομάστηκε δε «Στρατηγός επί τας Συμμορίας».

Πηγές: 

• Δημοσθένους: Περὶ τῶν Συμμοριῶν  
• Τζόν Χάιλ: Η Γέννηση της Δημοκρατίας

Ali & Nino

«Ο Αλή και η Νίνο» είναι μια ερωτική νουβέλα του Γεωργιανού συγγραφέα Kurban Said. 

ο συγγραφέας kurban Said

Περιγράφει την ιστορία του Αλή, που είναι μουσουλμάνος από το Αζερμπαϊτζάν, και τον έρωτα που έζησε  με την χριστιανή Πριγκίπισσα Νίνο που είναι Γεωργιανή!

το εξώφυλλο της Αγγλικής έκδοσης

Διεισδύει βαθιά στις δυο κοινωνίες, επισημαίνει τη διαφορά στις κουλτούρες, τα εμπόδια, την επιρροή των θρησκειών και των οικογενειών των δυο νέων. 

Εμπνευσμένη από το βιβλίο, η Γεωργιανή γλύπτρια Tamara Kvesitadze, δημιούργησε το 2007 τη σύνθεση «Άντρας και Γυναίκα» η οποία, τρία χρόνια αργότερα τοποθετήθηκε στο Batumi (2010). 

η καλλιτέχνης Tamara Kvesitadze

Το δημιούργημα αυτό χαρακτηρίζεται ως αριστουργηματικό διότι έχει ιδιαιτερότητες και συμβολισμούς πέρα από τα αναμενόμενα:

Ακριβώς στις 19:00, τα δύο γλυπτά αρχίζουν και κινούνται! Πλησιάζουν το ένα το άλλο! Φιλιούνται! Συνεχίζουν την κίνησή τους, περνούν ο ένας μέσα από τον άλλο (!!!), χάρις στους μεταλλικούς δίσκους από τους οποίους είναι φτιαγμένοι, και  απομακρύνονται προς αντίθετες κατευθύνσεις. 

τα τρία βασικά ενσταντανέ της σύνθεσης

 Το τέλος της κίνησης, συμβολίζει την σοβιετική εισβολή του 1920 στο Αζερμπαϊτζάν και το 1921 στην Γεωργία, γεγονότα που οδήγησαν στον αναγκαστικό χωρισμό του Αλή και της Νίνο. 

Απολαύστε το εδώ:

Πηγές:

1.  www.tamarastudio.com

2.  http://www.contemporaryartreview.com

3.  www.wikipedia.com

4.  www.moma.org